گزارشی از دامداری که عاشق کارش است

اشتغالزایی در روستایی بدون آب و گاز

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بسیج سازندگی، صدایش خسته بود اما پرامید. خسته از بی حمایتی اما امیدوار به آیندهای که برای خود ترسیم کرده بود. صفر آقاغفاری علیرغم اینکه در روستای فتح مقصود نمین اردبیل موقعیتی برای کار نداشت امــا آنجا ماند تا ثابت کند به هیچ وجه حاضر به مهاجرت نیست. وی در آنجا کار خود را آغاز کرد و آن را گسترش داد و عالوه بر خود چهار نفر دیگر را نیز شاغل کرد. صفر آقاغفاری درباره کار خود توضیح میدهد: روستای ما از نظر مراتع، بسیار غنی است و میتواند مکانــی مناســب بــرای پرورش دام باشــد اما متاســفانه به دلیل نداشــتن امکانات اولیه مانند گاز، آب لوله کشی و همچنین بهداشت کافی بسیاری از اهالی این روستا به شــهرهای اطراف و شــهرهای بزرگ مهاجرت کردند در صورتی که آبادانی از راه روســتا میگذرد اما متاســفانه به ایــن اصل توجه نمیشود. وی بــه مشــکالت زندگی در روستای فتح مقصود اشاره میکند و می افزاید: با وجود اینکه لوله کشی گاز تا ۵ کیلومتری این روستا آمده و نزدیــک ۱۰۰ نفر جمعیت دارد و در تابســتان حتی ایــن تعداد افزایــش پیدا میکنــد، اما مردم روســتا از نعمت آب و گاز محروم هستند و از نفت برای گرم کردن خانههای خود استفاده میکنند. به اداره گاز هم زیاد مراجعه کردهایم، ولی توجهی نمی کنند و می گویند.

جمعیت روستای شما برای برخورداری از نعمت گاز، کمتر از حد اســتاندارد اســت. همچنین برای حل مشــکل گاز این روستا چندین بار به فرمانداری مراجعه کرده و نامه نوشته ایم که هیچ نتیجه ای نداشته و حتی به ما گفتند که در آن روستا سکونت نداشته باشید و به روستاهای نزدیک مهاجرت کنید و حتی به دلیل کثرت مراجعه، مدتی به ما اجازه ملاقات با مســئولین را نمی دادند. با ایــن حال ما در روســتا ماندیم و با کمک بسیج و سپاه پاسداران نه تنها اشتغالزایی برای خودمان ایجاد کردیم بلکه توانستیم به صورت غیرمستقیم برای افراد دیگر نیز شغل ایجاد کنیم. آقاغفاری میگوید: چندین ســال پیش که تصمیم به اشتغالزایی گرفتیم، علیرغم اینکه همه بــه ما می گفتند که حتی برای تحصیل فرزندانتان باید به روستاهای اطراف مراجعه کنید به بسیج سازندگی رفتیم و ایده خود برای اشتغال را شرح دادیم که مورد توجه آنها قرار گرفت. بسیج سازندگی سه وام 15 ً 45 میلیون میلیون تومانی، جمعا تومان به ما داد که با استفاده از آن به شغل دامپروری مشغول شدیم. زمانی که این تسهیلات را دریافت کردیم حدود 10 رأس گاو گوشتی و شیری خریداری کردیم. وی با اشــاره به تعداد اشتغال ایجاد شده در طرح خود، تصریح کرد: در آن زمان متوجه شــدم کــه به تنهایی قادر به انجام امور نیســتم و از خانــواده ام در این زمینه کمک گرفتــم. در همان زمان بود که به فکر تأسیس یک تعاونی خانوادهای افتادم و این کار ً شش را انجام دادم. اکنون جمعا نفر در این کار مشــغول هستیم و در برخی زمانها کارمان آنقدر زیاد اســت که مجبور هستیم از کارگران روزمزد کمک بگیریم. آقاغفاری به سختیهای شغلش اشــاره میکند و میگوید: برخی افراد درآمد ایــن صنعت را از دور ً هیچ مشــاهده میکنند اما واقعا درآمدی بدون زحمت نیســت. ما شــش نفر از صبح تا شب مشغول کار هســتیم و هیچ اســتراحتی نداریم اما برخی افراد تنها خروجی کار را میبیننــد. زمانــی کــه ما کارمان را آغــاز کردیم 10 رأس گاو داشتیم اما اکنون بیش از 50 رأس داریم ضمن اینکه ســالانه تعداد زیــادی از آنهــا به فروش میرســد. من عالقه زیــادی به صنعت دامداری و دامپروری دارم، از این رو سختیهای این کار برایم آسان میشود. برخی افراد تمایل دارند که در ادارات مشغول به کار شوند اما من معتقدم که میتوان در هر جایی بــرای خود، خانواده، روستا و شهر و کشور مفید بود. ما از کارمان راضی هستیم و پشیمان نیستیم که وارد این شغل شدیم اما متاسفانه هیچ حمایتی از مشاغل روســتایی نمیشود، این در حالی است که اگر شــغل ما در حاشیه تهران یا کلانشهرها دیگر بود بیشتر مورد توجه قرار داشت اما به دلیل اینکه در یک روستای بدون امکانات است هر روز با چالشهای جدید مواجه میشویم. این فعال اقتصاد مقاومتی تاکید میکند: مشکالت بیمه ای گریبان ما را گرفته اســت. بــرای بیمه به ســازمان تأمین اجتماعی مراجعه کردیم که اظهــار میکنند همه اعضای تعاونی باید حق کارفرمایی را بپردازند در حالی که طبق قانون باید تنها مدیرعامل حق کارفرمایی را پرداخــت و مابقــی به صورت کارگری محاسبه شود اما سازمان تأمین اجتماعی میگوید که همه باید به یک اندازه ماهانه 150 هزار تومان پرداخت کنند. وی بــا بیان اینکه اگر از صنایع روســتایی کشــور حمایت شود مشکلی در زمینه اشتغال نخواهیم داشــت، تصریح میکند: حمایت نکردن دولت از مشاغل روستایی باعث میشــود تا روستاها خالی از ســکنه شــود. مــا چندین بار برای دریافت تســهیالت کمبهره به ســازمانهای مختلف مراجعه کردیم که به در بســته خوردیم و درنهایت تســهیالتی با نرخهای باال آن هم بدون تنفس دریافت کردیم که این موضوع شرایط کاری ما را سخت کرد. از سوی دیگر برای خــوراک دام به ســایر دامداریهای بزرگ سهمیه میدهند که کیلویی حدود 560 تومان اســت اما ما بایــد خوراک دام را به صــورت آزاد با قیمت کیلویی 1200 تومان تهیه کنیم. با این حال از سختی کار خسته نشدیم و همچنان محصولاتمان را به شهرهای بزرگی مثل تهران صادر میکنیم. آقاغفاری معتقد است: اگر تولیدات ما چه از نظر شــیر و چه از نظر گوشت 10 برابر شود باز هم مشتری خواهیم داشت اما این کار ما نزد برخی دستگاههای دولتی ارزش ندارد و آنها حمایتی نمیکنند. محصوالت ما آنقدر باکیفیت است که از کالنشهرهای بزرگی مانند تهران سفارشات زیادی داریم. محصوالت شــیری ما مســتقیم به برخی کارخانه های لبنی منتقل میشود و از آنها محصولات خاص و ارگانیک تولید میشود. گوشتها هم به کارخانههای پروتئینی برای تولید محصوالت ویژه به کار گرفته میشود که با احتساب اشتغال آنها حدود 10 نفر به صورت غیرمستقیم مشغول به کار هستند. امیدواریم با حمایت از اشــتغال روستایی دریچهای تازه از ایجاد شغل را شاهد باشیم که این موضوع مستلزم برخی حمایتهای دولتی با تسهیالت کم بهره اندک است.

افزودن دیدگاه جدید

About text formats

Restricted HTML

  • تگ‌های HTML مجاز: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd> <h2 id> <h3 id> <h4 id> <h5 id> <h6 id>
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.