آشنایی با فعالیت های گروه جهادی مرصاد

یک گروه جهادی به نام مرصاد در حال فعالیت است که از 20 جهادگر خانم و 50 جهادگر آقا تشکیل شده است. گروه جهادی مرصاد در بوشهر از سال 1395 تأسیس شده و در زمینه های عمرانی، آموزشی، فرهنگی و پزشکی خدمات بسیاری را به مردم مناطق محروم ارائه کرده است. ساخت مسکن، تعمیر و بازسازی مسجد، حسینیه و مدرسه از اقدامات عمرانی بسیجیان جهادگر در روستاهای بوشهر است. گروه جهادی مرصاد بیشتر در منطقه دشتستان و پرجونک فعالیت دارند که علت حضورشان در این منطقه مشکلات بهداشتی و فقر فرهنگی است.

خانم صدیقه قاسمی، معلم قرآن است که از زمان دانشجویی در اردوهای جهادی شرکت کرده است. قاسمی متولد 1363 است و به فرمان مقام معظم رهبری در اردوهای
جهادی حاضر میشود تا بتواند در این راه نقش مؤثری داشته باشد. وی اهل بوشهر است و سعی میکند نواحی فقیرنشین همان شهر را تحت پوشش برای کمک قرار دهد، از این رو گروه جهادی مرصاد را برای خدمت به محرومین انتخاب کرده است.

خانم قاسمی درباره فعالیت خود در گروه های جهادی توضیح می دهد: در تابستان ها به اردوهای جهادی میروم تا بتوانم به مردم محروم کمک کنم اما برخی معلمان دیگر در این فصل اقدام به درآمدزایی میکنند اما من ترجیح م یدهم به مناطق محروم بروم و کمک حال آنها باشم تا به فکر افزایش درآمد.

وی می افزاید: سال 1389 بود که برای تحصیلات تکمیلی به دانشگاه رفتم و آنجا با بسیج دانشجویی آشنا شدم که دانشجویان را به اردوهای جهادی می برد. افراد تا زمانی که به این اردوها نرفته اند تصور میکنند این اردوها تنها برای آقایان است اما وقتی بانوان به آنجا م یروند متوجه خواهند شد که حضورشان چقدر مؤثر است.

خانم قاسمی تعریف میکند که در اردوهایی که به مناطق محروم رفته آموزش خیاطی داده تا زنان روستایی بتوانند درآمدی برای خود کسب کنند.

وی با بیان خاطره ای در این زمینه ادامه میدهد: در یکی از سفرهایی که به مناطق محروم اطراف بوشهر داشتیم کلاسی برای آموزش خیاطی برگزار کردیم و تعداد
هنرجویان آن قدر زیاد بود که مدام مجبور شدیم صدایمان را بالا ببریم. قرار بود 10 روز در این اردو بمانیم و روز اول به دلیل اینکه صدایمان بالا می رفت گرفت؛ اما زنان محلی آن منطقه جوشانده ای به من دادند که مانند آب روی آتش بود.

این بانوی جهادگر تصریح می کند: ما رفته بودیم که چیزی به آنها یاد بدهیم تا بتوانند درآمدزایی کنند که یک باره با این جوشانده آشنا شدیم و همین موضوع دلیلی شد تا پرورش این نوع گیاه در آن محل رونق بگیرد و افراد آن منطقه با بست هبندی گیاه و فروش آن درآمدزایی داشته باشند. البته این موضوع باعث نشد ما از کارمان صر فنظر کنیم و کلاس های خیاطی همچنان ادامه داشت.

بخشندگی را از فقرا آموختم

خانم قاسمی می گوید: با اینکه ما برای محرومیت زدایی به مناطق حاشیه ای بوشهر می رفتیم اما وقتی وارد آنجا می شدیم آن قدر پذیرایی و دست و دل بازی زیاد بود که
محرومیتی به چشم نمی آمد. در اکثر سفرهایی که به آن مناطق داشتم روستائیان با ماست و شیرهای محلی از ما پذیرایی م یکردند و واقعاً بخشندگی را از آنهایی که
دستشان تنگ بود آموختم. وی اضافه می کند: تاکنون 80 زن روستایی خیاطی را به صورت کامل فراگرفته اند و از این راه درآمد دارند. در یکی از سفرها چرخ خیاطی خودم را به همراه داشتم که
سوزن های چرخ گم شد و آن سفر به ظاهر بی تأثیر بود اما در مورد طرح های خیاطی با هنرجویان کار کردیم و وقتی در اردوی بعدی به آنجا رفتم پیشرفت و مدل های خیاطی آن قدر زیاد بود که تعجب می کردم.

این جهادگر می افزاید: در یکی از روستاهای جنوب بوشهر مدرسه ای وجود دارد که اصلاً قابل استفاده نیست و دانش آموزان با امکانات خیلی کم مجبور به درس
خواندن در ساختمان قدیمی هستند لذا این گروه جهادی در حال پیگیری برای ساخت یک مدرسه با امکانات در این منطقه است تا دانش آموزان بدون مشکلی درس بخوانند.
وی با اشاره به اقداماتی که در گروه جهادی مرصاد انجام می شود می گوید: فعالیت این گروه در بخش های عمرانی( احداث و تکمیل مسکن محرومان و ترمیم بافت
آسیب دیده روستایی ، اقتصاد مقاومتی ( آموزش کیف دوزی به بانوان روستایی) پزشکی ( حضور پزشک جهت ویزیت رایگان) فرهنگی ( برگزاری کلاس های قرآن و احکام آموزشی ) هنر(دیوارنویسی، زیباسازی محیط روستایی)  است.

خانم قاسمی تاکید میکند: البته برای حمایت از خانواده های محروم نیز مسئولان گروه از طریق ارتباط با خیرین اقدام به تهیه ارزاق مورد نیاز خانواده ها می کنند.

اقدامات گروه بیشتر در حوزه فرهنگی خلاصه می شود و آقایان و بانوانی که در گروه جهادی مرصاد فعالیت دارند از قبل برنامه هایی را که م یخواهند در آنجا برگزار کنند گزارش میکنند تا در صورت نیاز افراد به درستی تقسیم شوند. اگر در اردوهای 10 روزه که می رویم کار افرادی زودتر از برنامه به پایان برسد به بخ شهای دیگر کمک
می کنند تا کار آنها نیز سبک شود. این بانوی جهادگر معتقد است، کمک به محرومان نوعی آرامش دارد و حتماً همه افراد باید یک بار به این مناطق سفر کنند. در این میان افرادی هستند در سال حداقل بین سه یا چهار بار به اردوی جهادی می روند و اعام می کنند در این اردوها خودشان را می سازند به همین دلیل است که زیاد به این اردوها نه نمی گویند.